بررسی جلبک ها، ریزروزن داران و پروبلماتیک های پرمین در ناحیه ی شرق سورمق

رسوبات پرمین ایران مرکزی در ناحیه ی آباده و کوه سورمق با سازند سورمق مشخص می گردد. این سازند در قاعده دارای سنگ آهک های ضخیم لایه ی مارنی با آهک های روشن صخره سا ز و در قسمت میانی دارای سنگ آهک های متوسط تا نازک لایه و در قسمت بالایی دارای دولومیت ضخیم لایه و توده ای فاقد فسیل است. اکثر فسیل ها ازنوع فوزولینیدها و رزروزن بران و جلبک های آهکی می باشند که در قاعده و قسمت میانی این سازند قرار دارند. جهت مطالعه ی ریزروزن بران و جلبک ها، دو برش b و c بر روی رسوبات پرمین ناحیه برداشت شد. در این مطالعه جنس ها و گونه های ریزروزن بران که عمدتا در پروفیل b شناسایی شدند ، شامل: 19 جنس و 43 گونه است. که عبارتند از: palaeotextularia consobrina, palaeotextularia longiseptata, palaeotextularialongaseptata magna, dagmartina, climacammina moelleri timanica, climacammina valvulinoides, cribrogenerina climacamminoides, cribrogenerina gigas, cribrogenerina prosphaerica, cribrogenerina permica, deckerella tenvissima, geinitzina multicamerata, geinitzina deminata, geinitzina postcarbonica, neogeinitzina orintalis, nodosinelloides aeqiampla, nodosinelloides cf. pinardae, frondina appressaria, protonodosaria elegantissima, pachyphloia, padangia, colaniella ex gr, colaniella ex gr. parva, baisalina pulchra, neohemigordius, agathammina, hemigordius saranensis, endothyra, neoendothyra reicheli, schubertella silvesteii, codonofusiella extensa, minijapanella, globivalvulina bulloides, globivalvulina aff. g. vonderschmitti, millerella, stafella, bradyna, polytaxis. جنس ها و گونه های جلبک ها که اکثرا در پروفیل c شناسایی شدند، شامل: 9 جنس و 18 گونه است. که عبارتند از: mizzia yabei, mizzia longiporosa, mizzia cf longiporasa, gyroporella, epimastopora, paraepimastopora kanumai, permocalculus solidus, permocalculus fragilis, permocalculus tenellus, anchicodium, iranicodium senowbari _ darian, archaeolithothaminium, veamiporella longipora, ungadarella uealica. بر اساس مطالعات لیتواستاتیگرافی و بیواستراتیگرافی در قاعده ی پروفیل b به علت وجود اسفنج فراوان و حضور بسیار ناچیز فسیل های دیگر ریف در نظر گرفته شده است. بنابراین این پروفیل در ابتدا دارای عمق متوسط (25 تا 30 متر) تشکیل شده و به طرف رأس عمق کاهش پیدا کرده و شرایط برای زندگی سخت تر شده است. در قسمت میانی این پروفیل با وجود ج ریزروزن بران و جلبک های فراوان محیط لاگون نامگذاری شده است. این محیط دارای عمق10 متر و شوری و دمای متوسط و از نظر نفوذ نور و اکسیژن برای زندگی مناسب است، بنابراین شرایط برای زندگی و تکثیر این موجودات فراهم بوده است. در قسمت رأس این پروفیل لایه های نازک تا متوسط چرت و توده ی ضخیمی از دولومیت تشکیل شده که فاقد فسیل است. به عبارتی شرایط برای زندگی بسیار نامناسب بوده است. پروفیل c از نظر لیتولوژی دارای آهک های ضخیم تا نازک لایه است که در اکثر قسمت ها خرد شده هستند. قاعده ی این پروفیل دارای تعداد کمی فوزولینین است. این قسمت در عمق متوسط تا زیاد تشکیل شده و شرایط برای زندگی چندان مناسب نبوده است. قسمت میانی این پروفیل دارای حداکثر ریزروزن بران و فوزولینین است که می توان محیط ساب تایدال در نظر گرفت. اما در قسمت رأس با وجود فراوانی ریزروزن بران و جلبک ها محیط لاگون در نظر گرفته شده است. این پروفیل در قاعده دارای عمق زیاد و به طرف رأس عمق کاهش پیدا می کند ولی نه به صورتی که مانند پروفیل b شرایط برای زندگی سخت تر شود تا جایی که لایه های بدون فسیل باشند، بلکه شرایط برای زندگی مناسب تر می شود و تعداد و تنوع فسیلی در لایه های بالایی زیادتر می شود.